Clik here to view.
ΣΤΟΝ ΑΙΩΝΑ ΕΝΟΣ ΦΙΛΙΟΥ ΔΕΝ ΣΕ ΠΡΟΦΤΑΙΝΩ ΤΥΧΗ
Πέτρα παριανή στις φλέβες όπου δείχνει το κατάρτι… Αχτίδες με λευκά τα επάνω σύννεφα.., πράσινο μάλαμα και φυλλωσιά πουλιού που κοιτάζει το νερό μέσα απ’ τα καλάμια… Ψυχή ακατοίκητη όθε χελιδόνι μόνο...
View ArticleClik here to view.
ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΩ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΜΟΝΗ, ΚΑΤΑΜΟΝΗ, ΘΕΑ ΑΦΡΟΔΙΤΗ, ΣΕ ΜΙΑ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ ΘΝΗΤΩΝ:
Εις επήκοον της μοναξιάς: ΧΡΟΝΟΣείναι ό,τι μεσολαβεί και μετατρέπει, ό,τι διαιρείται σε στιγμές. ΣΤΙΓΜΗείναι ένα τίποτε του χρόνου που όμως χωράει τ’ αποκορυφώματα… ΜΟΝΑΞΙΑδε είναι αυτή που φαίνεται...
View ArticleClik here to view.
ΑΕΤΟΦΟΡΟΣ ΑΝΕΜΟΣ ΓΥΜΝΩΣΕ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΩΣ ΤΟ ΚΟΚΑΛΟ:
Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη – Μα πού γύριζες ολημερίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας… Κι οι κόρες των ματιών σου πήρανε τη σκυτάλη της Χίμαιρας ριγώνοντας με αφρό τη θύμηση!.. Σου...
View ArticleClik here to view.
ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΓΚΡΕΜΟΥ ΕΥΩΔΙΑΖΕΙ ΙΛΙΓΓΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΕΠΙΦΟΙΤΗΣΗ ΧΡΩΜΑΤΩΝ
Μικρό πουλί –συσσωρευτής των ήχων- μελοποιεί μες τη παλάμη της αυγής την αιδώ της άβγαλτης ώρας και τη λύπη του ύπνου μου, που, απόψε, ύπτιος αφού εδιάβασε μακροσκελή σκοτάδια, στίβος έγινε όπου η...
View ArticleClik here to view.
ΑΥΤΑ ΠΟΥ Μ’ ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΤΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΚΡΥΦΟ ΤΟΥΣ...
Αυτά που μ’ αρέσουν είναι και η μοναξιά μου. Δεν σιμώνει κανένας. Χρόνια τώρα περνάω τις ώρες μου συντροφιά με κάτι μεγάλες μισοσβησμένες νωπογραφίες, εικόνες παλιές αλλά φρέσκιες ακόμη από τα χείλη...
View ArticleClik here to view.
ΜΑ Η ΒΡΟΧΗ ΚΙ ΕΣΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΧΗ ΜΟΥ ΠΕΦΤΑΤΕ:
Να έπεφτε η βροχή ραγδαία, ευχόμουν. Να ξεσπάσει. Θα μέναμε έτσι πιο πολύ μέσα στη στοά. Στην πρόφαση. Στο βάθος «μπαρ», καφέδες ποτά, πίκρες εν μέθη. Πιο κει «Ραφείον», καλλιτεχνικά της ζωής σας...
View ArticleClik here to view.
ΡΟΕΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ ΜΑΚΡΙΝΕΣ ΕΠΙΡΡΟΕΣ, ΠΑΡΑΣΤΑΘΕΙΤΕ ΜΟΥ:
Έχω σηκώσει χέρι καταπάνου στα βουνά τα μαύρα και τα δαιμονικά του κόσμου τούτου. Έχω πει στην αγάπη «γιατί» και την έχω κυλήσει στο πάτωμα. Έγιναν οι πολέμοι και ξανάγιναν και δεν έμεινε ούτε ένα...
View ArticleClik here to view.
ΕΠΤΑ ΕΡΓΑΣΙΜΕΣ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΕΣ… ΚΑΙ ΕΝΔΥΜΑ ΟΥΚ ΕΧΩ ΙΝΑ ΕΙΣΕΛΘΩ ΕΝ ΑΥΤΩ:
«Μην κόπτετε το πράσινο. Αγαπάτε τα δένδρα» καθώς τ’ αγαπάνε τα πουλιά και η Άνοιξη. Δένδρα χιμαιρικά αυθαίρετα, άρρωστα από αλλοπρόσαλλούς ανέμους. Δένδρα που πέρασαν ξυστά μες στα ταξίδια σας και τα...
View ArticleClik here to view.
ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΛΑΜΨΗ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΙ ΑΝ ΕΙΔΕΣ, ΕΙΔΕΣ! ΕΑΡ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΖΩΗ ΠΛΗΡΗΣ...
Τι ωραία να τρέχει το χέρι σου πλάι σ’ ένα τοιχάκι γεμάτο λέξεις που προεξέχουν, έτσι που ν’ αρπάζεται της λαλιάς σου η αγράμπελη. Τα πάντα είναι ζήτημα μυελού οστέων της φαντασίας… Από την άποψη όμως...
View ArticleClik here to view.
ΔΕΝ ΜΟΥ ’ΛΕΙΨΕ ΤΩΝ ΦΕΓΓΑΡΙΩΝ Η ΠΕΙΡΑ
Είδα πολλά κι ωραία όνειρα να βγαίνουνε μισοφέγγαρο σε νύχτες μου και αισθήματα. Πόσο εύκολα γυρίζει η κλειδαριά τους… Απογοητεύσου ήσυχα κι αυτοξεχάσου εύχαρις: ό,τι είχες να πεις για τα κύκνεια...
View ArticleClik here to view.
ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΙ ΕΡΩΤΕΣ ΚΙ ΟΙ ΦΟΒΟΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ:
Μοιάζουνε τόσο μεταξύ τους όλα στων σκοταδιών την άμπωτη λες κι είναι η προσδοκία σφηνωμένη ανάμεσα νύχτας κι αυγής… Τα κάνει κάτι τέτοια η αναπόληση από φιλοκαλία κι έπαρση! Κι ονειρεύονται ακόμα οι...
View ArticleClik here to view.
ΚΑΙ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΜΙΑΣ ΛΑΜΨΗΣ ΤΗΝ ΠΙΘΑΝΗ ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΑΣ
Όταν άνοιξα τον Οδηγό μου, κατάλαβα. Μήτε σχεδιαγράμματα μήτε τίποτα. Μόνο λέξεις. Αλλά λέξεις που οδηγούσαν με ακρίβεια σ’ αυτό που γύρευα. Έτσι σιγά-σιγά, φυλλομετρώντας, είδα να σχηματίζεται ο χώρος...
View ArticleClik here to view.
Ω ΕΛΑ ΜΑΖΙ ΝΑ ΙΔΡΥΣΟΥΜΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ, ΕΛΑ ΜΑΖΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΗ ΓΑΛΗΝΗ:
Έλα μαζί να διαφιλονικήσουμε απ’ τον ύπνο το νωχελικό προσκέφαλο που πλέει στο διπλανό φεγγάρι. Ατρικύμιστα κεφάλια και τα δυο μαζί λικνιστικά γλιστρώντας να γεμίσουμε την αμμουδιά με φύκια ή άστρα....
View ArticleClik here to view.
ΓΙΑ ΝΑ ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ Σ’ ΕΝΑ ΔΑΣΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΒΓΕΙ ΣΤΟΝ ΑΜΒΩΝΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΝΑ...
Δηλητηριώδης αφθονία αντιθέτων στο καμπουριασμένο μονοπάτι που παραπατάει και γράφεται: η εξοχή βρισκότανε στην ήβη και το πράσινο ασελγούσε, το δάσος υποσχότανε πουλιά και φίδια, το φως έπεφτε...
View ArticleClik here to view.
Προχωρώ με τη λέξη ακόμη Σ’ ΑΓΑΠΩ ευδιάκριτη επάνω μου μην ξέροντας ποια μέρα...
Λάμπει μέσα μου εκείνο που αγνοώ, μα ωστόσο λάμπει… Αχ ομορφιά κι αν δεν μου παραδόθηκες ολόκληρη ποτέ, κάτι κατάφερα να σου υποκλέψω… Ώστε εκείνοι που αγαπιούνται είναι εδώ των δυο αστέρων και του...
View ArticleClik here to view.
ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΑΥΤΟ ΜΠΗΚΕ ΣΑΝ ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΜΙΚΡΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΠΟΥ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΙ...
Φεγγάρια υπνοβατικά στο χείλος των ονείρων, απ’ τη δική τους μυρωδιά άρρωστα σκίνα, καλαμποκιές στητές και τεταμένες ωσάν ανίδεες ή ηρωικές, ελαιώνες προσευχόμενοι σ’ όλο το μάκρος και το φέγγος της...
View ArticleClik here to view.
ΜΙΛΗΜΕΝΑ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΡΚΕΣ ΠΟΥ ΕΚΡΟΥΑΝ ΓΛΥΚΑ:
Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα με κρεβάτι μεγάλο και πόρτα μικρή, έχω ρίξει μες στ’ άπατα μιαν ηχώ να κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ, να σε βλέπω μισή να...
View ArticleClik here to view.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ
Έρχεται πάντα από το ίδιο Σαββατόβραδο η Κυριακή και φέρνει λίγο ύπνο παραπάνω το πρωί και το θεό, όσο τον δίνουν οι ορθρινές καμπάνες. Λίγο να σταθείς στ’ ανοιχτά παράθυρα και να κοντοσταθείς σ’ αυτά...
View ArticleClik here to view.
ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΙΗΣΗ ΕΚΕΙ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΕΣΤΙΑΖΕΙ:
Αλλά όταν ένα πάντα γίνεται απ’ allegroadagi, λιώνουν και της θερμής καρδιάς τα εφύμνια και της ζωής της τρέχουσας η αθλιότητα όλη… Και λοιπόν, αυτό το ξαφνικό πάνω στα πλήκτρα τρέξιμο τι να ’ναι;...
View ArticleClik here to view.
ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠ’ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΖΩΗ ΠΕΡΑΣΕ ΚΑΠΟΤΕ:
Κρατώ λουλούδι μάλλον. Παράξενο. Φαίνεται απ’ τη ζωή μου πέρασε κήπος κάποτε. Στο άλλο χέρι κρατώ πέτρα με χάρη κι έπαρση. Υπόνοια καμιά ότι προειδοποιούμαι για αλλοιώσεις, προγεύομαι άμυνες Φαίνεται...
View Article