ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΣΕ ΕΙΚΟΝΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΟΥ Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΝΑ...
Ένας Πανσέληνος που ζωγραφίζει ενώ δεν υπάρχει Θεός και αποδεικνύει ακριβώς το αντίθετο ρεύμα… Τι νερό κυανό με σπίθες! Πέρα από το φράγμα του ήχου των Σειρήνων μου κάνει νόημα πηδώντας έλα… Κάπου...
View ArticleΣΗΜΕΙΟ ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΟ ΔΥΟ ΑΠΕΡΑΝΤΩΝ ΕΙΣΑΙ, ΔΥΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΩΝ ΠΕΛΑΓΩΝ:
Ο ουρανός κι η θάλασσα: το πλάτος και των δύο αθροίζεται στο μέτωπό σου. Έχεις πλατύ μέτωπο αντιμέτωπο στα όρια. Τα δεμένα πανιά της μορφής σου, η σκεπτική της πλώρη, δείχνουν πως περιμένεις τρικυμία...
View ArticleΕΓΩ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΘΑ ’ΒΑΖΑ ΚΛΗΜΑΤΟΦΥΛΛΑ ΚΑΙ ΜΙΑΝ ΙΔΕΑ ΕΛΑΙΑΣ:
Συμπληγάδες όλοι μας περνούμε, άλλες του κίτρινου στενές κι άλλες του κόκκινου κατάμαυρες. Στηθήτω μία παρθένος κατάστικτη φιλιών η αμώμητος… Κλωνάρια λέξεων αδημονούν για Μάιο. Καθώς δραπέτες...
View ArticleΕΝ ΜΕΣΩ ΛΟΓΙΣΜΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΩΝ ΑΡΧΙΣΕ Η ΒΡΟΧΗ ΝΑ ΛΙΩΝΕΙ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΜΕ...
Ήχος συρτός, συλλογιστός, συνέρημος, ήχος κανονικός κανονικής βροχής. Όμως ο παραλογισμός άλλη γραφή κι άλλην ανάγνωση μου 'μαθε για τους ήχους. Κι όλη τη νύχτα ακούω και διαβάζω τη βροχή, σίγμα πλάι...
View ArticleΜΙΑ ΜΕΤΕΩΡΗ ΚΥΡΙΑ ΚΑΤΑΜΕΣΗΣ ΤΟΥ ΠΡΩΙΝΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ
Προσπάθεια μάταιη να χτυπηθεί το νόημα μ’ όποια μετάθεση των λέξεων, μ’ όποια αποδέσμευσή τους… Καλύτερα να παραμείνουν σε μια πεπατημένη πρόταση κι εκ πρώτης όψεως αναίμακτη: μια κυρία με την ανάγκη...
View ArticleΣΤΟΝ ΑΙΩΝΑ ΕΝΟΣ ΦΙΛΙΟΥ ΔΕΝ ΣΕ ΠΡΟΦΤΑΙΝΩ ΤΥΧΗ
Πέτρα παριανή στις φλέβες όπου δείχνει το κατάρτι… Αχτίδες με λευκά τα επάνω σύννεφα.., πράσινο μάλαμα και φυλλωσιά πουλιού που κοιτάζει το νερό μέσα απ’ τα καλάμια… Ψυχή ακατοίκητη όθε χελιδόνι μόνο...
View ArticleΣΕ ΣΥΝΑΝΤΩ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΜΟΝΗ, ΚΑΤΑΜΟΝΗ, ΘΕΑ ΑΦΡΟΔΙΤΗ, ΣΕ ΜΙΑ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ ΘΝΗΤΩΝ:
Εις επήκοον της μοναξιάς: ΧΡΟΝΟΣείναι ό,τι μεσολαβεί και μετατρέπει, ό,τι διαιρείται σε στιγμές. ΣΤΙΓΜΗείναι ένα τίποτε του χρόνου που όμως χωράει τ’ αποκορυφώματα… ΜΟΝΑΞΙΑδε είναι αυτή που φαίνεται...
View ArticleΑΕΤΟΦΟΡΟΣ ΑΝΕΜΟΣ ΓΥΜΝΩΣΕ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΩΣ ΤΟ ΚΟΚΑΛΟ:
Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη – Μα πού γύριζες ολημερίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας… Κι οι κόρες των ματιών σου πήρανε τη σκυτάλη της Χίμαιρας ριγώνοντας με αφρό τη θύμηση!.. Σου...
View ArticleΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΓΚΡΕΜΟΥ ΕΥΩΔΙΑΖΕΙ ΙΛΙΓΓΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΕΠΙΦΟΙΤΗΣΗ ΧΡΩΜΑΤΩΝ
Μικρό πουλί –συσσωρευτής των ήχων- μελοποιεί μες τη παλάμη της αυγής την αιδώ της άβγαλτης ώρας και τη λύπη του ύπνου μου, που, απόψε, ύπτιος αφού εδιάβασε μακροσκελή σκοτάδια, στίβος έγινε όπου η...
View ArticleΑΥΤΑ ΠΟΥ Μ’ ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΤΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΚΡΥΦΟ ΤΟΥΣ...
Αυτά που μ’ αρέσουν είναι και η μοναξιά μου. Δεν σιμώνει κανένας. Χρόνια τώρα περνάω τις ώρες μου συντροφιά με κάτι μεγάλες μισοσβησμένες νωπογραφίες, εικόνες παλιές αλλά φρέσκιες ακόμη από τα χείλη...
View ArticleΜΑ Η ΒΡΟΧΗ ΚΙ ΕΣΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΧΗ ΜΟΥ ΠΕΦΤΑΤΕ:
Να έπεφτε η βροχή ραγδαία, ευχόμουν. Να ξεσπάσει. Θα μέναμε έτσι πιο πολύ μέσα στη στοά. Στην πρόφαση. Στο βάθος «μπαρ», καφέδες ποτά, πίκρες εν μέθη. Πιο κει «Ραφείον», καλλιτεχνικά της ζωής σας...
View ArticleΡΟΕΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ ΜΑΚΡΙΝΕΣ ΕΠΙΡΡΟΕΣ, ΠΑΡΑΣΤΑΘΕΙΤΕ ΜΟΥ:
Έχω σηκώσει χέρι καταπάνου στα βουνά τα μαύρα και τα δαιμονικά του κόσμου τούτου. Έχω πει στην αγάπη «γιατί» και την έχω κυλήσει στο πάτωμα. Έγιναν οι πολέμοι και ξανάγιναν και δεν έμεινε ούτε ένα...
View ArticleΕΠΤΑ ΕΡΓΑΣΙΜΕΣ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΕΣ… ΚΑΙ ΕΝΔΥΜΑ ΟΥΚ ΕΧΩ ΙΝΑ ΕΙΣΕΛΘΩ ΕΝ ΑΥΤΩ:
«Μην κόπτετε το πράσινο. Αγαπάτε τα δένδρα» καθώς τ’ αγαπάνε τα πουλιά και η Άνοιξη. Δένδρα χιμαιρικά αυθαίρετα, άρρωστα από αλλοπρόσαλλούς ανέμους. Δένδρα που πέρασαν ξυστά μες στα ταξίδια σας και τα...
View ArticleΜΟΝΟ ΜΙΑ ΛΑΜΨΗ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΙ ΑΝ ΕΙΔΕΣ, ΕΙΔΕΣ! ΕΑΡ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΖΩΗ ΠΛΗΡΗΣ...
Τι ωραία να τρέχει το χέρι σου πλάι σ’ ένα τοιχάκι γεμάτο λέξεις που προεξέχουν, έτσι που ν’ αρπάζεται της λαλιάς σου η αγράμπελη. Τα πάντα είναι ζήτημα μυελού οστέων της φαντασίας… Από την άποψη όμως...
View ArticleΔΕΝ ΜΟΥ ’ΛΕΙΨΕ ΤΩΝ ΦΕΓΓΑΡΙΩΝ Η ΠΕΙΡΑ
Είδα πολλά κι ωραία όνειρα να βγαίνουνε μισοφέγγαρο σε νύχτες μου και αισθήματα. Πόσο εύκολα γυρίζει η κλειδαριά τους… Απογοητεύσου ήσυχα κι αυτοξεχάσου εύχαρις: ό,τι είχες να πεις για τα κύκνεια...
View ArticleΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΙ ΕΡΩΤΕΣ ΚΙ ΟΙ ΦΟΒΟΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ:
Μοιάζουνε τόσο μεταξύ τους όλα στων σκοταδιών την άμπωτη λες κι είναι η προσδοκία σφηνωμένη ανάμεσα νύχτας κι αυγής… Τα κάνει κάτι τέτοια η αναπόληση από φιλοκαλία κι έπαρση! Κι ονειρεύονται ακόμα οι...
View ArticleΚΑΙ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΜΙΑΣ ΛΑΜΨΗΣ ΤΗΝ ΠΙΘΑΝΗ ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΑΣ
Όταν άνοιξα τον Οδηγό μου, κατάλαβα. Μήτε σχεδιαγράμματα μήτε τίποτα. Μόνο λέξεις. Αλλά λέξεις που οδηγούσαν με ακρίβεια σ’ αυτό που γύρευα. Έτσι σιγά-σιγά, φυλλομετρώντας, είδα να σχηματίζεται ο χώρος...
View ArticleΩ ΕΛΑ ΜΑΖΙ ΝΑ ΙΔΡΥΣΟΥΜΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ, ΕΛΑ ΜΑΖΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΗ ΓΑΛΗΝΗ:
Έλα μαζί να διαφιλονικήσουμε απ’ τον ύπνο το νωχελικό προσκέφαλο που πλέει στο διπλανό φεγγάρι. Ατρικύμιστα κεφάλια και τα δυο μαζί λικνιστικά γλιστρώντας να γεμίσουμε την αμμουδιά με φύκια ή άστρα....
View ArticleΓΙΑ ΝΑ ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ Σ’ ΕΝΑ ΔΑΣΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΒΓΕΙ ΣΤΟΝ ΑΜΒΩΝΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΝΑ...
Δηλητηριώδης αφθονία αντιθέτων στο καμπουριασμένο μονοπάτι που παραπατάει και γράφεται: η εξοχή βρισκότανε στην ήβη και το πράσινο ασελγούσε, το δάσος υποσχότανε πουλιά και φίδια, το φως έπεφτε...
View ArticleΜ’ ΕΚΛΕΙΣΕ ΜΕΣΑ Η ΒΡΟΧΗ ΚΑΙ ΜΕΝΩ ΤΩΡΑ ΝΑ ΕΞΑΡΤΙΕΜΑΙ ΑΠΟ ΣΤΑΓΟΝΕΣ:
Όμως πού ξέρω αν αυτό είναι βροχή ή δάκρυα από τον μέσα ουρανό μιας μνήμης; Μεγάλωσα πολύ για να ονομάζω τα φαινόμενα χωρίς επιφύλαξη, αυτό βροχή, αυτό δάκρυα. Στεγνή στέκομαι ανάμεσα στα δύο...
View Article