Κική Δημουλά, Ας ανέβει η Γη ση θέση του ουρανού σ’ αυτήν να καθρεφτίζεται ο...
Πόσο έχω επιθυμήσει δεμένη μπρούμυτα, στο ένα έστω φτερό μεγάλου ταξιδιωτικού πουλιού, να φωτογραφίσω αν είναι από το ίδιο υλικό φτιαγμένες οι σκεπές μας κι εσύ με ταπεινώνεις, μου λες ότι κανένα πουλί...
View ArticleΟδυσσέα Ελύτη, Ευθύς και στο βλέμμα τίμιος είσαι περαστικέ του Έαρος και του...
Η κάθε σου περπατησιά κι απ’ ένας οίακας. Έλα να περάσουμε μέσ’ απ’ τα πήλινα τα θυμιατήρια και στων ριπών του Σεπτεμβρίου το σκίρτημα, η φωνή σου αντιστοιχεί στα κυπαρίσσια κι ο χαμός σου σε μια γυμνή...
View ArticleΚική Δημουλά, Μελαγχολικός της ζωής άνεμος είμαι που νυχτώθηκα κι έμεινα σ’...
Σ’ ένα υπόγειο καφενείο, που αφάνεια συμπαθητική προσέφερε, ώρες μεσημεριάτικες συντονιστήκαμε. Σε λίγο το έντονο του έρωτα φορέσαμε, που όπως φαίνεται μας πήγαινε πολύ. Γιατί μια ζωγραφιά του Αβέρωφ...
View ArticleΟδυσσέα Ελύτη, Έχοντας ερωτευθεί και κατοικήσει αιώνες μεσ’ στη θάλασσα έμαθα...
Για να σε κοιμηθώ παράνομα και να βρίσκω βαθιά στην αγκαλιά μου κομμάτια πέτρες τα λόγια των θεών, κομμάτια πέτρες τ’ αποσπάσματα του Ηράκλειτου.Έφερνα γύρους μεσ’ στον ουρανό και φώναζα με κίνδυνο ν’α...
View ArticleΚική Δημουλά, Σε συναντώ χρόνια τώρα μόνη, κατάμονη, Θεά Αφροδίτη, σε μια...
Εις επήκοον της μοναξιάς: ΧΡΟΝΟΣείναι ό,τι μεσολαβεί και μετατρέπει, ό,τι διαιρείται σε στιγμές. ΣΤΙΓΜΗείναι ένα τίποτε του χρόνου που όμως χωράει τ’ αποκορυφώματα… ΜΟΝΑΞΙΑδε είναι αυτή που φαίνεται...
View ArticleΟδυσσέα Ελύτη, Περασμένα μεσάνυχτα σ’ όλη μου τη ζωή λες αρχίζει, να: Σάββατο...
Κοιμούνται οι άνθρωποι στο ένα τους πλευρό, τ’ άλλο τους ανοιχτό να βλέπεις που ανεβαίνει κύματα-κύματα η ζωή και να ’ναι τεντωμένο το χέρι σου σαν του νεκρού τη στιγμή που του παίρνεται η πρώτη...
View ArticleΚική Δημουλά, Όλοι οι άγιοι έχουν το ίδιο πρόσωπο
Ας το πούμε βοριαδάκι, κι ας το πούμε απόγευμα αυτό το σκούρο είδος που είναι έξω από το σπίτι. Ό,τι είναι μέσα στο σπίτι ας το πούμε πρέπει. [Τα κείμενα, που περιέχονται στο βιβλίο ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ της...
View ArticleΟδυσσέα Ελύτη, Θέλει να ’χε άγριες πείνες άπνοιας ο Αύγουστος για να ζητάει...
Δρέποντας μανταρίνια ή φιλοσόφων ρύακες αν όχι και κινούμενη πολίχνη μελισσών πάνω στην ήβη. Ας είναι! Μαύρον ήλιο κάνουν τα σταφύλια και λευκό πιο το δέρμα. Ποιος πλην του θανάτου μας διεκδικεί; Ποιος...
View ArticleΟδυσσέα Ελύτη, Να αναλύεις ένα σκίρτημα ή να το καθηλώνεις σε μια στιγμή...
Να δίνεις την ευχέρεια στην ύλη να χάνει τόση απ’ τη βαρύτητά της όση της χρειάζεται για να επιχειρεί μαζί σου πτήσεις, είναι μια ευχαριστία. Πουθενά δεν επιστρέφει μεταμελημένος, παρεχτός εκεί που...
View ArticleΚική Δημουλά, Φυτεύομαι άνθη, ανθίζω συναισθήματα και είμαι πολύ καλά εις...
Η νύχτα ενταφιάζει αθόρυβα στον τύμβο της σιωπής της το σώμα της ημέρας, της μάνας των έργων μου. Κι εγώ, τα ορφανά κι ανήλικα τούτα έργα μου μαζεύω γύρω μου, και τα προετοιμάζω για την άγνωστη μητριά...
View ArticleΟδυσσέα Ελύτη, Νονά των άσπρων μου πουλιών Γοργόνα Ευαγγελίστρα μου, αχ με τι...
Χύσε φωτιά στο λάδι και φωτιά στο στήθος. Δεν είναι φρόνιμη γωνιά η παλαίστρα της ψυχής. Η τύχη παίρνει ένα παράξενο ύφος ηλιομάντισσας, χορεύει για την άνοιξη κι η ζάλη του Μαγιού στης φουσκοθαλασσιάς...
View ArticleΚική Δημουλά, Κάθε αλήθεια δεν είναι όλη χρυσός μήτε όλο πολύτιμοι λίθοι
Ρίχνεις το φταίξιμο στο φο μπιζού. Δεν πρόκειται για μόδα. Είναι παλιά προτίμηση το ψεύτικο. Περίτεχνο αντίγραφο αυθεντικής πραγματικότητας, τέλεια επεξεργασμένο από τη μεγάλη ζήτηση. Δεν αλλοιώνεται....
View ArticleΟδυσσέα Ελύτη, Το νήμα της Αριάδνης δεν ξετυλίχθηκε ποτέ ως το τέλος
Άλλη μια φοράχάνεται από την υπόστασή σου Έλληνα σκληροτράχηλε να εμπνέεσαι άντε αγνοώντας πόσο άχρηστο είναι να επαγγέλλεσαι τον σκοτεινό καταμεσής στη Δήλο Απόλλωνα ολοένα τον εαυτό σου έχοντας...
View ArticleΚική Δημουλά, Φεγγάρια υπνοβατικά μεσουρανούν στο χείλος ονείρων από...
Έρχεται πάντα από το ίδιο Σαββατόβραδο η Κυριακή και φέρνει λίγο ύπνο παραπάνω το πρωί και το θεό, όσο τον δίνουν οι ορθρινές καμπάνες. Λίγο να σταθείς στ’ ανοιχτά παράθυρα και να κοντοσταθείς σ’ αυτά...
View ArticleΟδυσσέα Ελύτη, Ένα κορίτσι, δυο κορίτσια, γέρνουν στα γιασεμιά τους και...
Φαίνεται πως το τέτοιο πάθος τους είναι ανεπανόρθωτο και κανείς δεν ξέρει αν έρθει ο πόνος να γδυθεί μαζί τους. Ω μεθυσμένο μονοπάτι που έψαξες έψαξες την τρυφερότητα στα δάχτυλα του κόπου και σε...
View ArticleΚική Δημουλά, Εμείς οι άνθρωποι είμαστε επί της γης τα μόνα πλάσματα που κλαίμε
Σκέφτομαι απόψε να στείλω τη μελαγχολία μου να κοιμηθεί μαζί σου, να μείνω λίγο μόνη. Εξάλλου εσύ τίποτα δεν θα αντιληφθείς! Θα διαβάσεις μόνο το πρωί κάτι συνθηματικά χείλη γραμμένα στο διπλανό ποτήρι...
View ArticleΟδυσσέα Ελύτη, Στον Εύξεινο των δημητριακών άμε να ζέψεις θύελλες
Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τι άσμα περιέχει ο θόρυβος προτού μεταφραστεί σε κατάλευκο ατίθασο άτι του απάτητου όρθρου και του δίχως τέλους δειλινού της Οίας, μένει ωστόσο ακόμη απ’ έξω μια κραυγή...
View ArticleΚική Δημουλά, Άναψα ένα κερί στους άγιους Λόγους κάθε Πτώσης
Μια αγωνία ωρίμαζε στην έτσι κι έτσι μοίρα και σάπιζε τρομάζοντας μια απευκταία ολοκλήρωση… Ερείπια και ερείπια του ανατρέχω, αναποδογυρισμένοι θρόνοι, βιογραφίες των νερών που ήπιες και δεν ήπιες, το...
View ArticleΟδυσσέας Ελύτης, Δεν ωφελούν πια οι μυώνες θέλει αγάπη θηριώδη και πήδημα...
Από το στοχασμό σου πήζει ο ήλιος μες στο ρόδι κι ευφραίνεται αλλά μακριά μέσα στα απώτατα βάθη του αμνού ο πόλεμος συνεχίζεται… Κάθε καιρός κι ο Τρωικός του πόλεμος, κάθε καιρός κι η Ελένη του: όπου...
View ArticleArticle 8
Επτά μέρες ολόιδιες σαν χάνδρες κατάμαυρες κομπολογιών προσπαθώντας μια λάμψη ας είναι και από τον άνεμο… Θα ταξιδέψουμε κάπου, έτσι από ανία ή για να πούμε πως κι εμείς ταξιδέψαμε… Δε μπορεί, Θε μου,...
View Article