Να σου πω καλά κάνεις και δεν κρατάς αναμνηστικά. Κατάλοιπο πιο σαρκοβόρο δεν υπάρχει… Εγώ σε γλώσσα βάναυση ανοικτίρμονα, στη μέσα γλώσσα των ενστίκτων θα σε αποκαλύψω, βουλιμία ερωτική: καταβροχθίζεις μέχρι μυελού κατασπαράζοντας μαζί όλα εκείνα τα ευχαριστήρια φιλιά, στα μάτια και στο μέτωπο, στο πριν και στο μετά, που δίνει η απόλαυση ευγνώμων!
ως μάντιδα σε πίστευαν οι πόθοι μου
σε τρέμανε σου κρύβονταν
μη και το ασίγαστο αδιάντροπο όνομά τους
εξοργίσει τον χρησμό σου.
![]()
Παράδειγμα εγκράτειας θρησκευτικής σε είχα
έτσι ασάλευτη όπως έμενες ώρες
γονατισμένη στα καυτά τοιχώματα του ήλιου
σα να προσεύχεσαι ζητώντας άφεση απολαύσεων
ότι κατέστησαν ερήμην του ενάρετου θανάτου
δικαιωμένες κι ευτυχείς
τις αμαρτίες.
Με ακινησία τρεφόσουνα και θαύμαζα
ότι νηστεύεις τα αρτύσιμα
όπως είναι η ανία
η απότομη στροφή του κεφαλιού
προς κάλεσμα ιδεοληπτικό
ο καύσων
η γουλιά
ο φλέγων κάποιος
κι άλλα λιγουρευτά μοσχοβολήματα
που έστελνε το γιασεμί
στο αμαρτάνον αεράκι.
Ακόμα εγώ, μωρά, πιστή σ’ αυτά που βλέπω.
Και πόσα με χλευάσανε όσα
μου είπε χθες σε γλώσσα επιστημονική
για το ποιον σου φίλος εντομολόγος.
Εγώ σε γλώσσα βάναυση ανοικτίρμονα
στη μέσα γλώσσα των ενστίκτων
θα σε αποκαλύψω.
Όταν το σούρουπο γκρεμίζει τα καυτά
τοιχώματα του ήλιου
εσύ αποσύρεσαι υπερθερμασμένη
στο μοναστηριακό κελί του σκοταδιού
και με αδημονία οργιώδη
έτσι ντυμένη όπως είσαι με τ’ αγιωτικά σου
περιπίπτεις σε βουλιμία ερωτική.
Κι ενώ ο εραστής σου παρέχεται αφθόνως
κατ’ επανάληψιν σου δίνει γενναιόδωρα
μέχρι μυελού την πλήρη εξάντλησή του
νυμφίδιο μανιακό η αχορτασιά σου
καταβροχθίζει και τη δόλια κεφαλή του
κατασπαράζοντας μαζί
όλα εκείνα τα ευχαριστήρια φιλιά
στα μάτια και στο μέτωπο
στο πριν και στο μετά
που δίνει η απόλαυση ευγνώμων.
Να σου πω
καλά κάνεις και δεν κρατάς αναμνηστικά.
Κατάλοιπο πιο σαρκοβόρο δεν υπάρχει.
Υπό την απειλή του θέλω (από τη συλλογή ΧΛΟΗ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ)
απογειωμένο σε ύψος ασφαλείας του
πάνω από δυο χιλιάδες πόδια υπολογίζω.
Άξιον απορίας τα κατάφερα
τηλαισθαντικός αεροπειρατής να μπω
στον εναέριο χώρο του
και σημαδεύοντάς το με το μακρύκανο
κυνηγετικόν αιφνιδιασμό
να χάσει ύψος το ανάγκασα
και μες το χέρι μου να προσγειωθεί.
Αναπαλαίωση (από τη συλλογή ΧΛΟΗ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ)
Εσύ φέρε μόνο το χέρι σου στον ώμο μου
δεσ’ το για σιγουριά από μια φλέβα του λαιμού
άδειασέ με όλη μέσα
αυτή είναι η σωστή αναλογία
σ’ ένα χέρι ένας άνθρωπος
ανακάτεψε καλά να γίνει λείο σφιχτό το μείγμα
τάχα να επισκευάσεις μια παράλειψη παλιά
να γίνει σαν καινούργια σου παράγγειλε
το κατορθωτό.
[Ανακινήστε καλά προ της χρήσεως… Προς τούτο εσωκλείονται οδηγίες. Αν τις διαβάσεις προσεκτικά – σύνθεση, προφυλάξεις, δοσολογία – θα δεις ότι τις ίδιες ακριβώς παρενέργειες επιφυλάσσει η μικρή δόση αγάπης και η μεγάλη. Οι λέξεις φταίνε, Αυτές ενθάρρυναν τα πράγματα ν’ αρχίσουν να συμβαίνουν. Για του λόγου το αληθές… Ιδού…]
Μάντις η θρήσκα - religiosa(Ορθόπτερον, τύπος ακρίδος. Την προσωνυμίαν ως θρήσκου οφείλει εις το πρόσθιον ζεύγος των άκρων της, άτινα τηρεί προ του προθώρακος κατά τρόπον ομοιάζοντα προς την στάσιν προσευχομένου)
Ω έντομο σκοτεινό αναδυόμενο
εκ της αβύσσου των ορθοπτέρων ενστίκτωνως μάντιδα σε πίστευαν οι πόθοι μου
σε τρέμανε σου κρύβονταν
μη και το ασίγαστο αδιάντροπο όνομά τους
εξοργίσει τον χρησμό σου.
έτσι ασάλευτη όπως έμενες ώρες
γονατισμένη στα καυτά τοιχώματα του ήλιου
σα να προσεύχεσαι ζητώντας άφεση απολαύσεων
ότι κατέστησαν ερήμην του ενάρετου θανάτου
δικαιωμένες κι ευτυχείς
τις αμαρτίες.
Με ακινησία τρεφόσουνα και θαύμαζα
ότι νηστεύεις τα αρτύσιμα
όπως είναι η ανία
η απότομη στροφή του κεφαλιού
προς κάλεσμα ιδεοληπτικό
ο καύσων
η γουλιά
ο φλέγων κάποιος
κι άλλα λιγουρευτά μοσχοβολήματα
που έστελνε το γιασεμί
στο αμαρτάνον αεράκι.
Ακόμα εγώ, μωρά, πιστή σ’ αυτά που βλέπω.
Και πόσα με χλευάσανε όσα
μου είπε χθες σε γλώσσα επιστημονική
για το ποιον σου φίλος εντομολόγος.
Εγώ σε γλώσσα βάναυση ανοικτίρμονα
στη μέσα γλώσσα των ενστίκτων
θα σε αποκαλύψω.
Όταν το σούρουπο γκρεμίζει τα καυτά
τοιχώματα του ήλιου
εσύ αποσύρεσαι υπερθερμασμένη
στο μοναστηριακό κελί του σκοταδιού
και με αδημονία οργιώδη
έτσι ντυμένη όπως είσαι με τ’ αγιωτικά σου
περιπίπτεις σε βουλιμία ερωτική.
Κι ενώ ο εραστής σου παρέχεται αφθόνως
κατ’ επανάληψιν σου δίνει γενναιόδωρα
μέχρι μυελού την πλήρη εξάντλησή του
νυμφίδιο μανιακό η αχορτασιά σου
καταβροχθίζει και τη δόλια κεφαλή του
κατασπαράζοντας μαζί
όλα εκείνα τα ευχαριστήρια φιλιά
στα μάτια και στο μέτωπο
στο πριν και στο μετά
που δίνει η απόλαυση ευγνώμων.
Να σου πω
καλά κάνεις και δεν κρατάς αναμνηστικά.
Κατάλοιπο πιο σαρκοβόρο δεν υπάρχει.
Υπό την απειλή του θέλω (από τη συλλογή ΧΛΟΗ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ)
Σου έτεινα προσέγγιση
αλλά ήδη χαιρετισμό μου έστελνε το χέρι σουαπογειωμένο σε ύψος ασφαλείας του
πάνω από δυο χιλιάδες πόδια υπολογίζω.
Άξιον απορίας τα κατάφερα
τηλαισθαντικός αεροπειρατής να μπω
στον εναέριο χώρο του
και σημαδεύοντάς το με το μακρύκανο
κυνηγετικόν αιφνιδιασμό
να χάσει ύψος το ανάγκασα
και μες το χέρι μου να προσγειωθεί.
Αναπαλαίωση (από τη συλλογή ΧΛΟΗ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ)
Τα ακατόρθωτα –μη σε απασχολεί-
θα τα προμηθευτώ εγώ.Εσύ φέρε μόνο το χέρι σου στον ώμο μου
δεσ’ το για σιγουριά από μια φλέβα του λαιμού
άδειασέ με όλη μέσα
αυτή είναι η σωστή αναλογία
σ’ ένα χέρι ένας άνθρωπος
ανακάτεψε καλά να γίνει λείο σφιχτό το μείγμα
τάχα να επισκευάσεις μια παράλειψη παλιά
να γίνει σαν καινούργια σου παράγγειλε
το κατορθωτό.
[επιλογές λέξεων από την ΕΦΗΒΕΙΑ ΤΗΣ ΛΗΘΗΣΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΜΑΖΙστο ΛΙΓΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥτης Κικής Δημουλά. Λοιπόν, κάποια φορά ΜΕΤΑΦΕΡΘΗΚΑΜΕ ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΩΣ, στου σεντονιού τις όχθες, ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ.ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ο φιλοπαίγμων μύθοςμας ακολουθεί, εκτός αν κλαίει το φεγγάρι οπότε βγαίνω στο μπαλκόνι το «Διότι» να ρωτήσω τι συμβαίνει. Μη φοβάσαι, είσαι ΕΠΙ ΤΑ ΙΧΝΗ ΗΧΟΥ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΕΩΝ. Γι’ αυτό πάρε μαζί σου για σιγουριά την απαίτηση να μην σ’ αγγίξω διόλου και σου υπόσχομαι εγκαίρως να ξυπνήσω ώστε να μην σε πάρει είδηση ο ύπνος σου ότι λείπεις. ΧΑΙΡΕ ΠΟΤΕ]